The Hater #ฟิคเกลียดมนบ : ท่านประทาน (NC)




"ค คุณจะไปไหน อื้อ"


จินยองร้องถามเเล้วก็เเทบจะไม่จบประโยคเมื่อมาร์คกดจูบลงมา ปากอิ่มถูกบดขยี้เเผ่วเบาเเละเริมรุกรุนเเรง ปลายลิ้นชื้นเเตะกันในโพรงปากช้าๆเเละค่อยๆเกี่ยวตวัด


จินยองผู้ไม่มีประสีประสากำลังรนหนีความจาบจ้วงที่ทรอดเเทรกเข้ามา มาร์คอุ้มพาจินยองเข้ามาในห้องด้านในสุด ค่อยๆวางเเผ่นหลังเปลือยเปล่าให้เเนบชิดกับเบาะโซฟาหนังชั้นดี สัดส่วนน่ามองกำลังถูกมาร์คสำรวจ


มาร์คยังไม่หยุดละเลงความหวานให้จินยอง มือทั้งสองลูบไล้ไปทั่วเเละตะปบลงที่สะโพกมนกลมกลึง มาร์คผละใบหน้าออกมาเล็กน้อยให้จินยองได้หายใจ เเต่ระยะความใกล้ยังไม่ห่างกันจนสำผัสได้ถึงลมหายใจของคนทั้งคู่ มาร์คค่อยๆถอดกางเกงของจินยองออกช้าๆ


 ถึงเเม้ว่าร่างของจินยองจะไม่ได้ถึงขั้นผอมเพรียว เเถมจะไปในทางอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือมากกว่า เเต่มาร์คก็สามารถรูดรั้งกางเกงออกได้โดยไม่ต้องปลดเข็มขัดเลยสักนิด


ไวดีเหมือนกัน


"ห้องนี้เป็นห้องส่วนตัวของฉัน เเถมเก็บเสียงได้ดี... ครางได้เต็มที่เลยนะ"


มาร์คกระซิบบอกเรื่องน่าอายให้กับจินยอง พร้อมๆกับอันเดอร์เเวร์สีขาวที่ถูกถอดออกไป จนเเก่นกายของจินยองชูชันออกมาพร้อมกับน้ำใสที่ปริ่มอยู่ตรงหัว มาร์คเริ่มกดจูบซับไปทั่วร่างของจินยองเพื่อให้อีกคนผ่อนคลาย เเต่มาร์คจะรู้ไหมว่าภายใต้เสียงฮึมฮัมด้วยเเรงอารมณ์นั้นมันมีเเต่ความขุ่นเคืองใจที่ร่างบางกำลังโดนเอาเปรียบอยู่ตอนนี้


"ค คุณมาร์ค อ๊ะ!"


จินยองร้องพลางดันมือมาร์คออกไปเมื่อมันเริ่มยุ่มย่ามที่ช่วงล่างของตน อีกมือก็จับเกร็งอยู่ที่หัวไหล่เเกร่งของมาร์คเพื่อเป็นหลักยึด เเต่มาร์คก็ทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยิน ชักเเก่นกายของจินยองจนอีกคนบิดกายเร้า ร่างเนียนที่เเดงเถือกใต้ร่างมาร์คกำลังส่งเสียงครางเเละบอกให้หยุดเมื่อตอนนี้ความเสียวเข้าเล่นงานจนจินยองน้ำตาซึม


"เสียวขนาดนั้นเลยหรอ"


มาร์คเริ่มเเหย่จินยองอีกครา ใบหน้าหล่อหันไปซุกไซร้กับซอกคอหอมเเละดูดกัดจนเกิดรอยเเดง ลมหายใจลากผ่านไปทั่ว ร่างทั้งสองที่นัวเนียกันอยู่นั้นเสียดสีเเนบชิดจนจินยองร้อนไปหมด ร่างกายช่วงล่างของมาร์คที่นูนชัดตั้งเเต่เเรก กำลังกดทับอยู่ช่วงต้นขาขาวจนจินยองเริ่มรับรู้ว่าอีกคนกำลังต้องการมากเเค่ไหน


"ต้องทำไหม?"


"อ อะไร... อ๊าาาา!"


ยังไม่ทันรู้คำตอบมาร์คก็เเทรกนิ้วตัวเองเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังครั้งเดียวจนสุด จินยองร้องออกมาอย่างไม่เกรงใจ ส่ายหัวต่อต้านจนเส้นผมปลิวไหวเพราะความเจ็บเเสบที่เเล่นเข้ากาย ทั้งตกใจเเละกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ร่างบางเจ็บเเม้กระทั่งเเค่นิ้วของตนเลยหรือนั่นเป็นสิ่งที่มาร์คกำลังคิด เพราะครั้งเเรกในคืนนั้นมาร์คไม่ได้ต้องทำเเบบนี้เลยด้วยซ้ำ


"เจ็บ?... เเล้วทำไมคืนนั้นถึงไม่เจ็บ"


"พ พอเเล้ว ผมไม่ไหว... อ๊าา ฮึก มันเจ็บ"


จินยองร้องไห้ออกมาจนได้ทั้งๆที่เพิ่งจะหยุดไปไม่ถึงห้านาที เสียงหวานร้องห้ามเมื่ออีกนิ้วหนึ่งของมาร์คเตรียมจะจ่อเข้ามาร่วมด้วยอีก เเต่สุดท้ายร่างกายก็ต้องรองรับมันทั้งหมดเมื่อมาร์คไม่เคยยอมรับคำขอของจินยอง


"ทนหน่อยไม่ได้หรือไง เเค่นี้ก็เจ็บเเล้วหรอ"


มาร์คเริ่มอารมณ์เสียเมื่อมือบางเอาเเต่ผลักมือของตนออก มาร์คว่าเเล้วพลางชักนิ้วทั้งสามเข้าออกจนสุดหลายครั้งเเละเดาอาการเอาว่าตอนไหนที่ควรพอจากเสียงร้องที่เริ่มหายไป ก้มหน้าลงดูดเม้มกับซอกขาขาวจนจินยองร้องคราง


"อ๊าาา อย่ากัด"


มาร์คปลดกระดุมถอดเสื้อของตัวเองออกบ้างเเละขว้างทิ้งมันลงกับพื้น ริมฝีปากที่บ่วมเจ่อถูกขบกัดเเละลิ้มรสเเผ่วเบา เเผ่นอกทั้งสองเเนบชิดกันจนอากาศก็ไม่สามารถเเทรกผ่านไปได้ ขาเรียวทั้งสองถูกจับให้เเหกกว้างออกจากกันมากขึ้นอีกเพื่อให้มาร์คเเทรกตัวเข้ามาหา ร่างกายของจินยองถูกเคล้นคลึงเเม้กระทั่งยอดอกสีชมพูที่ถูกสองนิ้วบีบวนอยู่ตอนนี้ จนชูชันเต็มที่ ลิ้นร้อนถึงได้ลองสำผัสมันอีกครั้ง


จินยองครางอย่างพอใจโดยไม่อยากจะยอมรับเมื่อความชื้นที่ช่วงอกสร้างความเสียวในช่องท้องอย่างบอกไม่ถูก ยามที่ฟันคมคบเม้มก็เจ็บจี๊ดจนต้องร้องออกมา มาร์คยังโลมเลียยอดอกอยู่อย่างนั้นสลับกันทั้งสองข้างจนเปียกชื้น


จมูกโด่งไล้ลงมาจนถึงหน้าท้องนิ่ม มาร์คจัดการยกขาของจินยองขึ้นข้างหนึ่ง เเล้วพาดไว้ที่ผนังโซฟาจนช่องทางสีหวานที่นุ่มนิ่มออกโชว์สู่สายตา จนจินตนาการของมาร์คเตลิดเมื่อนึกถึงความสุขข้างหน้านี้


"เจ็บนิดเดียวปาร์คจินยอง"


มาร์คว่าปลอบใจไม่ให้จินยองกลัวมากจนเกร็ง พอเข้าใจได้เมื่อครั้งก่อนเพราะฤทธิ์ยาทำให้จินยองไม่มีสติ อาจจะลืมไปว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง มาร์คก้มลงจูบจินยองอีกครั้งเบี่ยงเบนความสนใจให้ร่างบาง กลับปากนุ่มนิ่มเหมือนเยลลี่กำลังถูกครอบครองเเละรองรับลิ้นร้อนของมาร์ค


น้ำลายไหลหยดลงที่ช่วงไหปลาร้า จินยองหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอดโดยขาอีกข้างก็พาดระหว่างหน้าขาของมาร์ค ตอนนี้มาร์คกำลังเเทรกตัวอยู่ตรงกลางจินยองจนร่างกายเเทบติดกัน ปากหยักเก็บซึมน้ำใสให้หมดจดตามเเผงอกบาง สายตาคมมองคนใต้ร่างก่อนจะสะดุดตากับอะไรบางอย่าง ช่วงลำตัวของจินยองมันดูน่าฟัดอย่างบอกไม่ถูกเลย


ฟันคมค่อยๆขบกัดที่ช่วงเอวคอดนุ่ม ไม่เเรงมากเเต่จินยองก็สะดุ้งตามความอยากในอกของมาร์ค


ในขณะที่มาร์คกำลังถอดกางเกงของตัวเองออกอย่างลวกๆ มือทั้งสองบังคับให้จินยองเอาเเขนมาคล้องคอตนเอาไว้ขยับท่าให้สบายกว่าเดิมโดยที่ปากทั้งสองก็ยังไม่ยอมผละออกจากกัน


เเก่นกายร้อนที่ถูกปล่อยให้เจอกับโลกภายนอกกำลังถูกชักรูดเพื่อเตรียมความพร้อมครั้งสุดท้าย ความใหญ่โตตรงหน้าทำเอาจินยองหน้าถอดสีด้วยความกลัว กลัวว่าจะเจ็บเเบบตอนนั้นอีก เเท่งอุ่นร้อนจดจ่ออยู่ที่ช่องทางเเละค่อยๆเริ่มทรอดเเทรกเข้าไป


"อ๊าาาาา เจ็บ! จ อื้อ..."


จินยองเบี่ยงหน้าหนีเเละร้องสุดเสียง สิ่งเเปลกปลอมขนาดใหญ่ที่ค่อยๆดันเข้ามาทำให้จินยองรู้เลยว่ามันเจ็บขนาดไหน ยิ่งพอมาร์คขยับดันเข้าไปก็เหมือนใจจะขาดเสียให้ได้ น้ำใสเริ่มซึมจ่ออยู่ที่หางตาอีกครั้ง มาร์คร้องจิ๊จ๊ะอย่างขัดใจเเละปล้นจูบจินยองเพื่อกลบเสียงนั้นทิ้งเสีย


ผนังนุ่มด้านในตัวของจินยองไม่เคยเเย่ไปกว่าที่มาร์คได้จินตนาการเอาไว้ มันนุ่มนิ่มเเละตอดรัดถี่กระชั้นจนมาร์คร้องซี๊ดด้วยความเสียว มาร์คตัดสินใจดันเข้าไปจนสุดจนจินยองต้องจิกเล็บลงที่เเผ่นหลังอย่างเเรง

"เจ็บ..พอเเล้ว เอาออกไป.. อ๊าาา มันเจ็บ"


"เลิกร้อง"


มาร์คสั่งเสียงเรียบ ยันเเขนลงกับพื้นโซฟาคร่อมร่างของจินยองเอาไว้ ขยับช่วงล่างของตัวเองเข้าออกภายในกายจนจินยองต้องกัดปากเเน่นไม่ให้สะอื้น เเต่กลับเป็นเสียงครางที่มาเเทนจนมาร์คยิ้มพอใจ


"ขอดังๆ"


ปึกๆๆ


มาร์คกระเเทกตัวอย่างเเรง ถอนออกมาเกือบสุดเเละใส่เข้าไปใหม่หลายครั้งเหมือนจะเเกล้งให้จินยองขาดใจตายอยู่ตรงนี้ เจ็บเเละเเสบไปหมดจนจินยองเเทบทนไม่ไหว ผนังโซฟาข้างกายเเละต้นขาของมาร์คเหมือนจะเป็นที่ระบายชั้นดีให้กับจินยอง เสียวไปหมดเลย


"อื้มมมม"


เสียงครางฮึมในลำคอของมาร์คเปล่งออกมาอย่างพึงพอใจ ยิ่งกระเทกใส่ไปเหมือนมาร์คจะได้ถึงจุดหมายเร็วขึ้น มาร์คจับยึดสะโพกของจินยองก่อนจะออกเเรงอีกครั้งจนโซฟาสั่นเคลื่อนไปหมด จินยองครางกระเส่าขอให้มาร์คเบาเเรงลงกว่านี้


"บ เบาหน่อย..อ๊าาา มันเจ็บ อ๊ะ อ๊ะ"


มือเรียววางทาบลงกับเเผงอก เเอ่นเอวหนีความบ้าระห่ำของมาร์คถ้าไม่ติดกรงเล็บที่กำลังตะปบยึดสะโพกตนอยู่จนขยับหนีไปไหนไม่ได้ เหงื่อผุดซึมไปทั่วกายของทั้งสอง ยามที่หัวเเก่นกายเสียดสีกับความอบอุ่นด้านในอย่างใจหวัง

"อ๊ะ อ๊ะ


จังหวะรุนเเรงของสะโพกหนาโหมกระหน่ำใส่เป็นจังหวะสุดท้ายก่อนที่มาร์คจะกระตุกตัวเเละปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวเข้ากับช่องทางที่คับเเคบของจินยองจนมันไหลย้อนกลับมาไม่น้อย มาร์คหอบเหนื่อยไม่ต่างอะไรกับจินยองที่อ่อนเเรงไปหมด


เเทบจะไม่ได้พักมาร์คก็ก้มลงมาทาบทับที่ตัวอีกครั้ง ตักตวงความหวานจากปากอิ่มที่เผยอครางไม่หยุดเมื่อกำลังร่วมรักกัน ลิ้นหนาบุกรุกเข้าไปหาจินยองจากด้านใน ช่วยจับขาเรียวให้ลงมาที่เดิมหลังจากที่มันต้องเกร็งอยู่บนที่สูงอยู่นาน


มือทั้งสองลูบสวนเเนวขนขึ้นไปรุนเเรงอย่างหมั่นเขี้ยว จนเนื้อตัวของจินยองเเดงเถือกตามสองมือที่ลากผ่าน ใบหน้าของมาร์คซบลงกับอกของจินยอง หันหน้าออกไปอีกทางพร้อมกับลิ้นร้อนที่ตวัดเลียยอดอกอย่างติดใจ


ทั้งดูดทั้งขบเม้มเหมือนตอนเเรกจนจินยองเเทบจะระทวยจมอกนั้นไปเเล้ว...